

Producten	Educatie	Contact	Activiteiten	Home
De Europese Landbouw Het gemeenschappelijk landbouwbeleid wordt door de EU bepaald en uitgevoerd. De doelstellingen zijn het bevorderen van productiviteit, een redelijke levensstandaard voor de landbouwbevolking, het stabiliseren van markten, het veilig stellen van de voedselvoorziening, en redelijke prijzen voor gebruikers. De Europese landbouw zorgt voor een gegarandeerde voedselvoorziening. Maar zij is afhankelijk van onzekere factoren, zoals het klimaat en het weer, bodemgesteldheid, het risico op plantenziekten en plagen. Landbouwstructuurbeleid De aandacht gaat uit naar het verbeteren van de productiemethoden, het verhogen van de bedrijfsoppervlakte en van het opleidingsniveau in de landbouwsector. Door de modernisering en het gebruik van kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen krijgt de landbouw een intensiever karakter. Het heeft gevolgen voor de nitraatbelasting van het grondwater en voor de biodiversiteit op het Europese platteland. Vanaf 2000 wordt het accent van de modernisering verlegd naar vermindering van uitstoot van broeikasgassen, gebruik van milieuvriendelijkere landbouwtechnieken, normen voor volksgezondheid en milieu en dierenwelzijn, productie en marketing van regionale voedselspecialiteiten, herbebossing en nieuwe toepassingen voor landbouwproducten. In de EU zijn 12 miljoen landbouwers en 46 miljoen mensen in de landbouw en in de agrovoedingindustrie werkzaam. Sinds de jaren 60 is het aantal werkzame personen in de landbouw en het aantal bedrijven drastisch gedaald. Het totale EU-grondgebied bestaat voor 77% uit platteland. Hervorming Gemeenschappelijk Landbouwbeleid De specialisatie en grootschalige productie zorgden voor rationalisatie in de productieprocessen. De hervorming van het plan Mansholt in 1968 leidden tot een sanering van de landbouw door het verdwijnen van niet-levensvatbare bedrijven met afvloeiing van agrariërs en bedrijfsbeëindigingen. Het gevoerde beleid is zeer succesvol en zprgt voor enorme productieoverschotten van boter, vlees en wijn. Opkoopprogramma's in de vorm van marktinterventies en het stimuleren van de export van landbouwproducten door restituties moeten een uitweg bieden, maar resulteren in onhoudbare budgettaire spanningen. In juni 1983 vindt een hervorming van het Europese landbouwbeleid plaats via het prijsbeleid, garantieregelingen, exportrestituties, monetaire compenserende bedragen, steun- en premieregelingen. De Europese Gemeenschap besluit tot de invoering van medeverantwoordelijkheidsheffingen, interventieregelingen, productdiversificatie, melkquota, braakleggingsprogramma's en vervroegde uittreding van landbouwers. Maatregelen worden genomen om overschotten tegen te gaan en de landbouwproductie beter af te stemmen op de markt. De compensatie van inkomensverlies wordt losgekoppeld van de productie, oppervlakte of het aantal dieren, door middel van directe betalingen aan de landbouwers. In 1992 wordt de prijssteun geleidelijk afgebouwd en vervangen door rechtstreekse inkomenssteun. De hervorming van 2003 zorgt voor loskoppeling van de steun van de productie, het opstellen van normen voor voedselveiligheid en natuurbescherming en dierenwelzijn, en het modelleren van de steun naar grootte. Door de biotechnologie wordt de landbouw een belangrijke grondstoffenleverancier en komt de ontwikkeling van de bio-economie op gang. Vergroening Europees Landbouwbeleid De landbouwhervorming van 2013 legt de nadruk op het versterken van het concurrentievermogen, klimaatbescherming en plattelandsontwikkeling door groei en werkgelegenheid in plattelandsgebieden. Voor de intensieve landouw is een betere milieubescherming en een verdere vergroening dringend gewenst. De rechtstreekse betalingen worden voor 2014-2020 herverdeeld en verlegd. Er komt een vermindering van beloning voor grote bedrijven, inkomenssteun voor jonge boeren en voor landbouwers in lage inkomenssectoren en in gebieden met natuurlijke beperkingen. Boeren moeten voor volledige inkomenssteun ecologisch duurzame landbouwmethoden gebruiken. Zo'n 30% van de rechtstreekse betalingen zijn gekoppeld aan bescherming van biodiversiteit en natuurlijke habitats van wilde flora en fauna, beheer van waterbronnen en het omgaan met klimaatverandering. Het actieplan voor biologische landbouw voorziet in de uitbreiding van het Europese organische landbouwoppervlak naar minimaal 25% in 2030. Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL) Het Europese Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw financiert het markt- en prijsbeleid met interventiemaatregelen en restituties om de export van landbouwproducten naar derde landen te ondersteunen. De interventies hebben betrekking op aankoop en opslag van landbouwoverschotten om prijzen te stabiliseren, productie- en verwerkingssteun, en op het ondersteunen van opslag. daarnaast verstrekt zij kredieten voor grondverbetering, landinrichting, modernisering van veilingen, zuivelfabrieken, waterzuivering, verwerking en afzet, en voor schadeherstel door aardbevingen, orkanen of overstromingen. Plattelandsontwikkeling De landbouw blijft in grote delen van de Europese Gemeenschap van fundamenteel belang voor een gezond leefklimaat en voor een evenwichtige sociaaleconomische structuur. Zij zorgt voor het voorkomen van ontvolking en het ontstaan van woestijnvorming. Vanaf 1975 heeft de Gemeenschap regionale ontwikkelingsprogramma's ingesteld in de economisch zwakste gebieden, bergstreken en probleemgebieden. De steun voor plattelandsontwikkeling vindt plaats via het EOGFL, het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (ELFPO), en het Europees Landbouw en Garantiefonds (ELGF). Daarnaast verstrekt de Unie pretoetredingssteun voor landbouw en plattelandsontwikkeling via het SAPARD-programma. Besluitvorming De EU bezit bij landbouw samen met de lidstaten een gedeelde bevoegdheid. Het Europees Parlement en de Raad stellen na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité de ordening van de landbouwmarkten vast. Op voorstel van de Commissie bepaalt de Raad de maatregelen inzake prijsbepaling, heffingen, steun en kwantitatieve bepalingen. Voorafgaand aan een voorstel oriënteert de Commissie zich in de landbouw expertgroepen. De uitvoering van het landbouwbeleid ligt in handen bij de Commissie, die hierbij nauw samenwerkt met de lidstaten in overlegcomités met vertegenwoordigers van de lidstaten. Deze Comités zorgen voor het dagelijkse beheer van het landbouwbeleid. Zij stellen uitvoerrestituties, invoerheffingen of subsidies vast. Internationale handel in Landbouwproducten In haar handelsbeleid heeft de EU met een groot aantal landen bilaterale overeenkomsten afgesloten. Daarnaast is zij partij bij multilaterale handelsakkoorden voor graan, cacao, koffie, olijfolie en tafelolijven en suiker. De EU is de grootste importeur van levensmiddelen ter wereld. De export wordt door de Europese Gemeenschap gebruikt om landbouwoverschotten op de wereldmarkt af te zetten. Het gaat vooral om verwerkte producten met een hoge toegevoegde waarde. Voor landbouwproducten uit ontwikkelingslanden heeft de Unie haar interne markt volledig opengesteld. Met het Stabex-systeem stabiliseert de Gemeenschap de exportopbrengsten voor ontwikkelingslanden. De EU levert tevens een bijdrage aan de ontwikkeling van de veiligstelling van de voedselvoorziening in ontwikkelingslanden. Klik hier

De Europese Landbouw

Het gemeenschappelijk landbouwbeleid wordt door de EU bepaald en uitgevoerd. De doelstellingen zijn het bevorderen van productiviteit, een redelijke levensstandaard voor de landbouwbevolking, het stabiliseren van markten, het veilig stellen van de voedselvoorziening, en redelijke prijzen voor gebruikers. De Europese landbouw zorgt voor een gegarandeerde voedselvoorziening. Maar zij is afhankelijk van onzekere factoren, zoals het klimaat en het weer, bodemgesteldheid, het risico op plantenziekten en plagen.

Landbouwstructuurbeleid

De aandacht gaat uit naar het verbeteren van de productiemethoden, het verhogen van de bedrijfsoppervlakte en van het opleidingsniveau in de landbouwsector. Door de modernisering en het gebruik van kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen krijgt de landbouw een intensiever karakter. Het heeft gevolgen voor de nitraatbelasting van het grondwater en voor de biodiversiteit op het Europese platteland. Vanaf 2000 wordt het accent van de modernisering verlegd naar vermindering van uitstoot van broeikasgassen, gebruik van milieuvriendelijkere landbouwtechnieken, normen voor volksgezondheid en milieu en dierenwelzijn, productie en marketing van regionale voedselspecialiteiten, herbebossing en nieuwe toepassingen voor landbouwproducten.
In de EU zijn 12 miljoen landbouwers en 46 miljoen mensen in de landbouw en in de agrovoedingindustrie werkzaam. Sinds de jaren 60 is het aantal werkzame personen in de landbouw en het aantal bedrijven drastisch gedaald. Het totale EU-grondgebied bestaat voor 77% uit platteland.

Hervorming Gemeenschappelijk Landbouwbeleid

De specialisatie en grootschalige productie zorgden voor rationalisatie in de productieprocessen. De hervorming van het plan Mansholt in 1968 leidden tot een sanering van de landbouw door het verdwijnen van niet-levensvatbare bedrijven met afvloeiing van agrariërs en bedrijfsbeëindigingen. Het gevoerde beleid is zeer succesvol en zprgt voor enorme productieoverschotten van boter, vlees en wijn. Opkoopprogramma's in de vorm van marktinterventies en het stimuleren van de export van landbouwproducten door restituties moeten een uitweg bieden, maar resulteren in onhoudbare budgettaire spanningen. In juni 1983 vindt een hervorming van het Europese landbouwbeleid plaats via het prijsbeleid, garantieregelingen, exportrestituties, monetaire compenserende bedragen, steun- en premieregelingen. De Europese Gemeenschap besluit tot de invoering van medeverantwoordelijkheidsheffingen, interventieregelingen, productdiversificatie, melkquota, braakleggingsprogramma's en vervroegde uittreding van landbouwers. Maatregelen worden genomen om overschotten tegen te gaan en de landbouwproductie beter af te stemmen op de markt. De compensatie van inkomensverlies wordt losgekoppeld van de productie, oppervlakte of het aantal dieren, door middel van directe betalingen aan de landbouwers. In 1992 wordt de prijssteun geleidelijk afgebouwd en vervangen door rechtstreekse inkomenssteun. De hervorming van 2003 zorgt voor loskoppeling van de steun van de productie, het opstellen van normen voor voedselveiligheid en natuurbescherming en dierenwelzijn, en het modelleren van de steun naar grootte. Door de biotechnologie wordt de landbouw een belangrijke grondstoffenleverancier en komt de ontwikkeling van de bio-economie op gang.

Vergroening Europees Landbouwbeleid

De landbouwhervorming van 2013 legt de nadruk op het versterken van het concurrentievermogen, klimaatbescherming en plattelandsontwikkeling door groei en werkgelegenheid in plattelandsgebieden. Voor de intensieve landouw is een betere milieubescherming en een verdere vergroening dringend gewenst. De rechtstreekse betalingen worden voor 2014-2020 herverdeeld en verlegd. Er komt een vermindering van beloning voor grote bedrijven, inkomenssteun voor jonge boeren en voor landbouwers in lage inkomenssectoren en in gebieden met natuurlijke beperkingen. Boeren moeten voor volledige inkomenssteun ecologisch duurzame landbouwmethoden gebruiken. Zo'n 30% van de rechtstreekse betalingen zijn gekoppeld aan bescherming van biodiversiteit en natuurlijke habitats van wilde flora en fauna, beheer van waterbronnen en het omgaan met klimaatverandering. Het actieplan voor biologische landbouw voorziet in de uitbreiding van het Europese organische landbouwoppervlak naar minimaal 25% in 2030.

Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL)

Het Europese Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw financiert het markt- en prijsbeleid met interventiemaatregelen en restituties om de export van landbouwproducten naar derde landen te ondersteunen. De interventies hebben betrekking op aankoop en opslag van landbouwoverschotten om prijzen te stabiliseren, productie- en verwerkingssteun, en op het ondersteunen van opslag. daarnaast verstrekt zij kredieten voor grondverbetering, landinrichting, modernisering van veilingen, zuivelfabrieken, waterzuivering, verwerking en afzet, en voor schadeherstel door aardbevingen, orkanen of overstromingen.

Plattelandsontwikkeling

De landbouw blijft in grote delen van de Europese Gemeenschap van fundamenteel belang voor een gezond leefklimaat en voor een evenwichtige sociaaleconomische structuur. Zij zorgt voor het voorkomen van ontvolking en het ontstaan van woestijnvorming. Vanaf 1975 heeft de Gemeenschap regionale ontwikkelingsprogramma's ingesteld in de economisch zwakste gebieden, bergstreken en probleemgebieden. De steun voor plattelandsontwikkeling vindt plaats via het EOGFL, het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (ELFPO), en het Europees Landbouw en Garantiefonds (ELGF). Daarnaast verstrekt de Unie pretoetredingssteun voor landbouw en plattelandsontwikkeling via het SAPARD-programma.

Besluitvorming

De EU bezit bij landbouw samen met de lidstaten een gedeelde bevoegdheid. Het Europees Parlement en de Raad stellen na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité de ordening van de landbouwmarkten vast. Op voorstel van de Commissie bepaalt de Raad de maatregelen inzake prijsbepaling, heffingen, steun en kwantitatieve bepalingen. Voorafgaand aan een voorstel oriënteert de Commissie zich in de landbouw expertgroepen. De uitvoering van het landbouwbeleid ligt in handen bij de Commissie, die hierbij nauw samenwerkt met de lidstaten in overlegcomités met vertegenwoordigers van de lidstaten. Deze Comités zorgen voor het dagelijkse beheer van het landbouwbeleid. Zij stellen uitvoerrestituties, invoerheffingen of subsidies vast.

Internationale handel in Landbouwproducten

In haar handelsbeleid heeft de EU met een groot aantal landen bilaterale overeenkomsten afgesloten. Daarnaast is zij partij bij multilaterale handelsakkoorden voor graan, cacao, koffie, olijfolie en tafelolijven en suiker.
De EU is de grootste importeur van levensmiddelen ter wereld. De export wordt door de Europese Gemeenschap gebruikt om landbouwoverschotten op de wereldmarkt af te zetten. Het gaat vooral om verwerkte producten met een hoge toegevoegde waarde.
Voor landbouwproducten uit ontwikkelingslanden heeft de Unie haar interne markt volledig opengesteld. Met het Stabex-systeem stabiliseert de Gemeenschap de exportopbrengsten voor ontwikkelingslanden. De EU levert tevens een bijdrage aan de ontwikkeling van de veiligstelling van de voedselvoorziening in ontwikkelingslanden.

Klik

hier

Producten

Educatie

Contact

Activiteiten

Home